حدیث سـفره عـيد
قـالَ سُوَيْدُ بْنِ غَفلة: دَخَلْتُ عَلىأَمِيرالْمُؤْمنِينَ عليهالسلام يَوْمَ عِيْدٍ فَاِذا عِنْدَهُ فاثُورٌ عَلَيْهِ خُبْزُ السَّمْراءِ وَ صَفْحَةٌ فِيها خَطِيفَةٌ وَ مِلْبَنَةٌ، فَقُلْتُ: يا أَمِيرَالْمُؤْمنِينَ يَوْمَ عِيْدٍ وَ خَطِيفَةٌ؟! فَقالَ عليهالسلام: اِنَّما هذا عِيْدُ مَنْ غُفِرَلَهُ. سويدبن غفله مىگويد: در يكى از روزهاى عيد به حضور امير المؤمنين عليهالسلامشرفياب شدم، ديدم در پيش روى او سفرهاى گسترده بود و بر آن نانى از گـندم و يك سينى قـرار داشـت كه درون آن يك ظرف فرنى و ملاقهاى بود، عرضه داشتم: يا اميرالمؤمنين! روز عيد و اين سفره؟! حضرت فرمود: امـروز عيد كسانى است كه مورد بخشش حـق واقـع شــدهاند. منبع: بحارالانوار، ج 40، 326، از مناقب ابن شهرآشوب
ليست چهل حديث ها چهل حديث « عید » سـفره عـيد
|
