حدیث هـماى عـدالت
قالَ عَبْدُ اللّهِ بنِ أَبِى رافِع: دَخَلْتُ اِلى أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ عليهالسلام يَوْمَ عِيْدٍ، فَقَدَّمَ جِرابا مَخَتُوما فَوَجَدْنا فيهِ خُبْزَ شَعِيرٍ يابِسا مَرْصُوصا فَقَدَّمَ فَاَكَلَ، فَقُلْتُ: يا أَمِيرَالمُؤْمِنِينَ فَكَيْفَ تَخْتِمُهُ؟ قالَ: خِفْتُ هذَيْنِ الْوَلَدَيْنِ أَنْ يَلِتاهُ بِسَمْنٍ أَوْزَيْتٍ … ابن ابى رافع مىگويد: در روز عيدى به حضور اميرالمؤمنين عليهالسلام وارد شدم، ديدم كيسه مهر و موم شدهاى را به محضرش آوردند، هنـگامى كه آن را گشودند درون آن نان جـو خشك و به هم چسبيدهاى بود، و حضرت امير عليهالسلامپيش آمدند و از آن خوردند. ابن ابى رافع مىگويد: من گفتم يا اميرالمؤمنين: ديگر چرا چنين نان خشك ـ غير قابل استفاده را ـ مهر و موم مىكنيد؟ حضرت فرمود: مىترسم اين دو فرزندم ـ شايد اشاره به امام حسن و امام حسين عليهماالسلام باشد ـ روغن يا نان خورشى بر آن بيفـزاينـد. منبع: بحار ، ج 41، 147، از شرح ابن ابى الحديد مقدمه 7 - 14
ليست چهل حديث ها چهل حديث « عید » هـماى عـدالت
|
