حدیث آنان كه خدا دوستشان دارد

الزهد ابن مبارك ـ به نقل از فضالة بن عبيد ـ : داوود عليه‏السلاماز پروردگارش عز و جلپرسيد : ... پروردگارا ! مرا از محبوب‏ترين بندگانت باخبر ساز .
فرمود : «قدرتمندى كه به مردم رحم مى‏كند و چنان براى مردم داورى مى‏كند كه براى خودش داورى مى‏كند ؛ و كسى كه خداوند به او مالى بخشيده است . پس او در جهت رضايت خداوند و در راه فرمانبرىِ خداوند عز و جل ، از آن خرج مى‏كند ؛ و كسى كه جوانى و نيرويش را در راه فرمانبرى از خداوند عز و جل صرف مى‏كند ؛ و كسى كه به دليل علاقه‏اش به مسجد همواره دلش آن جا است ؛ و مردى كه زنى زيبا را ببيند كه خود را در اختيارش گذاشته است ، امّا از ترس خدا او را واگذارد ؛ و كسى كه هرجا باشد ، مى‏داند خدا با اوست . اينان ، دل‏هايشان پاك ، و كسب و كارشان پاكيزه است و با جلال من يكديگر را دوست مى‏دارند . ديگران به وسيله آنان يادم مى‏كنند و با يادم ، آنان را ياد مى‏كنند . نيز كسى كه از ترس خداوند عز و جل ، چشمانش اشكبار شود» .