حدیث اُنس با خدا
رسول اللّه صلىاللهعليهوآله ـ مخاطبا للّهِِ عز و جل ـ : يا رَبِّ ، وَدَدتُ أنّي أعلَمُ مَن تُحِبُّ مِن عِبادِكَ فَاُحِبُّهُ . قالَ : إذا رَأَيتَ عَبدي يُكثِرُ ذِكري فَأَنَا أذِنتُ لَهُ في ذلِكَ ، وأنَا اُحِبُّهُ ، وإذا رَأَيتَ عَبدي لا يَذكُرُني فَأَنَا حَجَبتُهُ عَن ذلِكَ ، وأنَا أبغَضتُهُ . رسول خدا صلىاللهعليهوآله ـ خطاب به خداوند عز و جل ـ : پروردگارا ! دوست داشتم بدانم كدام بندهات را دوست مىدارى ، تا دوستش بدارم . خداوند فرمود : «هرگاه ديدى بندهاى بسيار مرا ياد مىكند ، پس من به او اجازه ياد خود را دادهام و من او را دوست دارم؛ امّا هرگاه ديدى بندهام مرا ياد نمىكند ، پس من او را از آن بازداشتهام و من او را دشمن مىدارم» . منبع: الدعوات: 20/18، بحار الأنوار: 93/160/41؛ كنز العمّال: 2/241/3923 نقلاً عن العسكري في المواعظ عن عمر وج 1/433/1870 نقلاً عن الدارقطني في الإفراد وابن عساكر عن ابن عمر عنه صلىاللهعليهوآله عن موسى عليهالسلام .
فهرست دوستي در قرآن و حديث اُنس با خدا حديث و آيات
|