حدیث دوستى ناآگاهانه در راه خدا

رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : مَن أحَبَّ رَجُلاً فِي اللّه‏ِ ؛ لِعَدلٍ ظَهَرَ مِنهُ ـ و هُوَ في عِلمِ اللّه‏ِ مِن أهلِ النّارِ ـ آجَرَهُ اللّه‏ُ عَلى حُبِّهِ‏إيّاهُ كَما لَو أحَبَّ رَجُلاً مِن أهل الجَنَّةِ. و مَن أبغَضَ رَجُلاً فِي اللّه‏ِ ؛ لِجَورٍ ظَهَرَ مِنهُ ـ و هُوَ في عِلمِ اللّه‏ِ مِن أهلِ الجَنَّةِ ـ آجَرَهُ اللّه‏ُ عَلى بُغضِهِ إيّاهُ كَما لَو كانَ يُبغِضُ رَجُلاً مِن أهلِ النّارِ .

رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هركه ديگرى را به سبب ديدن عدالتى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دوست بدارد ، حال آن كه آن شخص ، در علم خدا دوزخى باشد ، خداوند عز و جل او را به سبب اين دوستى ، پاداش خواهد داد ، به همان گونه كه شخصى يكى از بهشتيان را دوست مى‏دارد . و هركه ديگرى را به سبب ستمى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دشمن بدارد ، حال آن كه در علم خدا آن شخص ، بهشتى باشد ، خداوند به او به سبب اين دشمنى ، پاداش خواهد داد، به همان‏گونه كه‏كسى‏يكى‏از دوزخيان‏رادشمن‏مى‏دارد.

منبع: تنبيه الغافلين : 482 / 752 عن محمّد بن عليّ .