حدیث بى حسابرسى به بهشت درآمدن

الأمالى طوسى ـ به نقل از ابوحمزه ثُمالى ، از امام باقر عليه‏السلام ، از پدرانش عليهم‏السلام ، از پيامبر خدا ـ : «چون روز قيامت شود ، خداوند، همه خلايق را در يك عرصه گِرد مى‏آورد ... آن‏گاه مُنادى‏اى از سوى خداوند عز و جل بانگ مى‏زند و آخرينشان را چنان مى‏شنوانَد كه اوّلينشان را مى‏شنوانَد و مى‏گويد : همسايگان خداوند ـ جلّ جلاله ـ در خانه‏اش كجايند ؟`` گروهى از مردم، از جاى برمى‏خيزند و جمعى از فرشتگان به استقبالشان مى‏روند و به آنان مى‏گويند : در دنيا چه مى‏كرديد كه به سبب آن، امروز همسايگان خداوند متعال در خانه‏اش هستيد ؟
آنان پاسخ مى‏دهند : ما در راه خداوند عز و جليكديگر را دوست مى‏داشتيم، در راه خدا به يكديگر مى‏بخشيديم و در راه خدا يكديگر را يارى مى‏داديم .
پس از آن ، مُنادى‏اى از سوى خداوند بانگ مى‏زند : "بندگانم راست مى‏گويند . رهايشان كنيد تا بى‏حسابرسى به بهشت درآيند و در جوار
خداوند ، جاى گيرند" . پس بى‏حسابرسى به بهشت درمى‏آيند» .
آن‏گاه امام باقر عليه‏السلام فرمود : «اينان، همسايگان خداوند در خانه‏اش هستند . مردم مى‏ترسند ؛ امّا آنان نمى‏ترسند . از مردم حسابرسى مى‏شود ؛ امّا از آنان حسابرسى نمى‏شود» .