قرآن:
(وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلى حُبِّهِ مِسْكِينا وَيَتِيما وَأَسِيرا) .
(يا أَيُّها النَّبيُّ قُلْ لِمَنْ فِي أَيْدِيكُمْ مِنَ الْأَسْرى إِنْ يَعْلَمِ اللّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرا يُؤْتِكُمْ خَيْرا مِمّا أُخِـذَ مِنْكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُـمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ) .
«وطعام را در حالى كه خود دوستش دارند به مسكين و يتيم و اسير مىخورانند».
«اى پيامبر! به اسيرانى كه در دست شما هستند بگو: اگر خدا در دلهايتان نشان ايمان ببيند بهتر از آنچه از شما گرفتهاند ارزانىتان خواهد داشت و شما را مىآمرزد كه خدا آمرزنده و مهربان است».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إطعامُ الأسيرِ والإحسانُ إليهِ حقٌّ واجبٌ ، وإنْ قَتَلْتَه مِن الغدِ .
منبع: وسائل الشيعة : 11/69/3 .
