حدیث 97 ـ شرايط امامت و ويژگيهاى امام

قرآن:
(وَجَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمّا صَبَرُوا وَكانُوا بِآياتِنا يُوقِنوُنَ) . حديث
(أَفَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدّي إِلّا أَنْ يُهْدى فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ) . حديث

«از ميان آن قوم ، پيشوايانى پديد آورديم كه چون شكيبايى ورزيدند و به نشانه‏هاى ما يقين داشتند، با امر ما به هدايت مردم پرداختند».
«آيا آن كه به سوى حق راه مى‏نمايد ، به پيروى سزاوارتر است يا آن كه راه نمى‏نمايد مگر آنكه خود راهنمايى شود؟ پس شما را چه مى‏شود؟ چگونه داورى مى‏كنيد؟».
الإمامُ عليٌّ عليه ‏السلام : لا يَحمِلُ هذا الأمْرَ إلّا أهلُ الصَّبْرِ والبَصَرِ والعِلْمِ بِمَواقِعِ الأمرِ . حديث

امام على عليه ‏السلام : اين امر (امامت) را به دوش نمى‏كشد مگر كسى كه اهل شكيبايى، بينش و آگاهى از سررشته امور باشد.

منبع: شرح نهج البلاغة : 7 / 36 .
فهرست منتخب میزان الحکمه 97 ـ شرايط امامت و ويژگيهاى امام حديث و آيات
 
 
 
 
 
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به انهار میباشد. www.anhar.ir
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com