حدیث 102 ـ پيشوايان دوزخ
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ شَرَّ النّاسِ عِنْدَ اللّهِ إمامٌ جائرٌ ضَلَّ وضُلَّ بِهِ ، فأماتَ سُنَّةً مأخُوذَةً وأحيا بِدْعةً مَتْروكَةً ، وإنّي سَمِعْتُ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يقولُ : يُؤتى يومَ القِيامَةِ بالإمامِ الجائرِ ولَيسَ مَعَهُ نَصيرٌ ولا عاذِرٌ ، فيُلقى في نارِ جَهَنَّمَ ، فَيَدُورُ فيها كما تَدورُ الرَّحى ، ثُمَّ يُرْتَبَطُ في قَعْرِها . امام على عليه السلام : بدترينِ مردم نزد خداوند پيشواى ستمگرى است كه هم خود گمراه است و هم سببگمراهى است؛زيرا سنّتمعمول را مىميراند و بدعت متروك را زنده مىكند. شنيدم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مىفرمود: در روز قيامت پيشواى ستمگر آورده مىشود بى آن كه پشتيبان و عذرخواهى داشته باشد. پس، در آتش دوزخ افكنده مىشود و همچون سنگ آسيا در دوزخ به چرخش در مىآيد، سپس در قعر آن به بند كشيده مىشود. منبع: نهج البلاغة : الخطبة 165 .
فهرست منتخب میزان الحکمه 102 ـ پيشوايان دوزخ حديث و آيات
|
