حدیث 135 ـ فضائل امام حسن عليه ‏السلام

امام زين العابدين عليه ‏السلام : حسن بن على بن ابى طالب عليهماالسلامعابدترين و زاهدترين و بافضيلت‏ترين مردم روزگار خود بود . هرگاه حج مى‏رفت پياده و گاه با پاى برهنه مى‏رفت ؛ هرگاه سخن از مرگ به ميان مى‏آمد مى‏گريست ؛ هرگاه سخن از قبر به ميان مى‏آمد مى‏گريست ؛ هرگاه سخن از قيامت و رستاخيز به ميان مى‏آمد مى‏گريست ؛ هرگاه از گذشتن بر صراط ياد مى‏شد مى‏گريست ؛ هرگاه از حاضر شدن در دادگاه عدل الهى سخن به ميان مى‏آمد ، چنان صيحه‏اى مى‏زد كه بر اثر آن از هوش مى‏رفت ؛ هرگاه به نماز مى‏ايستاد بدنش در پيشگاه پروردگارش عز و جل ، مى‏لرزيد ؛ هرگاه از بهشت و دوزخ سخن به ميان مى‏آمد ، مانند مارگزيده به خود مى‏پيچيد و بهشت را از خداوند مسئلت مى‏كرد و از آتش دوزخ به او پناه مى‏برد.