حدیث 262 ـ حكمت آزمايش
عنه عليه السلام : كُلّما كانتِ البَلوى والاختبارُ أعظمَ كانتِ المَثُوبةُ والجَزاءُ أجْزَلَ ، ألَا تَرَونَ أنَّ اللّه سبحانه اخْتَبرَ الأوَّلِينَ مِن لَدُنْ آدمَ صلواتُ اللّهِ عليهِ إلى الآخِرينَ مِن هذاالعالَمِ بأحجارٍ لا تَضُرُّ ولا تَنفَعُ ، ولا تُبصِرُ ولا تَسمَعُ ، فجَعَلَها بَيتَهُ الحَرامَ الّذي جَعَلَهَ اللّهُ للنّاسِ قِياما ...؟!
ولكنّ اللّه يَخْتبِرُ عِبادَهُ بأنواعِ الشَّدائدِ ، ويَتَعبّدُهُم بأنواعِ المَجاهِدِ ، ويَبْتَليهِم بضُروبِ المَكارِهِ ؛ إخْراجا للتَّكَبُّرِ مِن قلوبهِمْ ، وإسْكانا للتَّذَلُّلِ في نُفوسِهِم ، ولِيَجْعلَ ذلكَ أبوابا فُتُحا إلى فضلِهِ ، وأسبابا ذُلُلاً لِعَفوِهِ . امام على عليه السلام : هر چه امتحان و آزمايشبزرگتر باشد ثواب و پاداش فراوانتر است. مگر نمىبينيد كه خداوند سبحان پيشينيان را، از زمان آدم صلوات اللّه عليه تا آخرين نفر از مردم اين جهان، با سنگهايى كه زيان و سودى نمىرسانند و نمىتوانند ببينند و بشنوند، آزمود و آن سنگها را خانه با حرمت خود ساخت؛ خانهاى كه براى مردم بر پا گردانيد...؟!
اما خداوند بندگانش را با انواع سختيها مىآزمايد و با رنج و كوششهاى گوناگون به بندگى وادارشان مىكند و با انواع ناخوشايندها امتحانشان مىكند تا خود بزرگ بينى را از دلهايشان بيرون كند و فروتنى را در جانهاشان جاى دهد و اين را درهايى قرار دهد گشوده به سوى فضل و بخشش خود و وسايلى آماده براى گذشت و آمرزش خويش. منبع: نهج البلاغة : الخطبة 192.
فهرست منتخب میزان الحکمه 262 ـ حكمت آزمايش حديث و آيات
|
