حدیث 267 ـ بلا و تنبّه
قرآن: (وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ) . «و به تحقيق قوم فرعون را به قحط و نقصان محصول مبتلا كرديم تا شايد متنبّه شوند». الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ وقد خَرجَ للاسْتِسْقاءِ ـ : إنّ اللّهَيَبتَلي عِبادَهُ عندَ الأعمالِ السَّيِّئةِ بنَقْصِ الثَّمَراتِ وحَبْسِ البَرَكاتِ وإغْلاقِ خَزائنِ الخَيراتِ ، لِيَتوبَ تائبٌ ويُقْلِعَ مُقْلِعٌ ويَتَذكَّرَ مُتَذكِّرٌ ويَزْدَجرَ مُزْدَجِرٌ . امام على عليه السلام ـ هنگام بيرون رفتن براىطلب باران ـ فرمود : هرگاه بندگان خدا گناه و بدكردارى كنند خداوند آنان را به كاهش محصولات و بازداشت بركات و بستن دَرِ گنجينههاى خير مبتلا مىسازد تا توبهگر توبه كند و گنهكار دل از گناه بركند و پند گيرنده پند پذيرد و نهى شده [از گناه] باز ايستد. منبع: نهج البلاغة : الخطبة 143.
فهرست منتخب میزان الحکمه 267 ـ بلا و تنبّه حديث و آيات
|