قرآن:
(إِنَّ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ إِنَّما يُبايِعُونَ اللّهَ يَدُ اللّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَن نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنْكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِما عاهَدَ عَلَيْهُ اللّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرا عَظِيما) .
«آنان كه با تو بيعت مىكنند جز اين نيست كه با خدا بيعت مىكنند. دست خدا بالاى دستهايشان است سپس هر كه بيعت را بشكند به زيان خود شكسته است. و هر كه بدان بيعت كه با خدا بسته است وفادار ماند بزودى او را پاداشى بزرگ دهد».
تفسير القمّي: ونَزلَتْ في بَيعةِ الرِّضوانِ :
«لقد رضِيَ اللّهُ عن الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ ما في قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيهِمْ وَأَثابَهُمْ فَتْحا قَرِيبا» واشْتَرطَ علَيهِم أنْ لا يُنكِروا بعدَ ذلكَ على رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله شيئا يَفعَلُهُ ، ولا يُخالِفوهُ في شيءٍ يأمُرُهُم بهِ ، فقالَ اللّهُ عزّ وجلّ بعدَ نُزولِ آيةِ الرِّضوانِ :
«إنّ الّذينَ يُبايِعونَكَ إِنَّما يُبايِعُونَ اللّهَ» .
تفسير القمّى : آيه «هر آينه خداوند ازمؤمنان آن هنگام كه در زير درخت با تو بيعت كردند خشنود گشت و دانست كه در دلهايشان چه مىگذرد . پس آرامش را بر آنان نازل كرد و به فتحى نزديك پاداششان داد» درباره بيعت رضوان (خشنودى) نازلگشت و با بيعت كنندگان شرط كرد كه زان پس از كارهاى پيامبر ايراد نگيرند و از فرمانهاى او سرپيچى نكنند. خداوند عز و جل پس از نزول آيه رضوان فرمود: «آنان كه با تو بيعت مىكنند جز اين نيست كه با خدا بيعت مىكنند».
منبع: تفسير القمّي : 2/315.
