قرآن:
(يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جاءَكَ الْمُؤْمِناتُ يُبايِعْنَكَ عَلَى أَنْ لا يُشْرِكْنَ بِاللّهِ شَيْئا وَلا يَسْرِقْنَ وَلا يَزْنِينَ وَلا يَقْتُلْنَ أَوْلادَهُنَّ وَلا يَأْتِينَ بِبُهْتانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ فَبايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ) .
«اى پيامبر! وقتى زنان مؤمن نزد تو آمدند تا بيعت كنند كه چيزى را شريك خدا نگيرند و دزدى و زنا نكنند و فرزندان خود را نكشند و [بچههاى حرامزاده] در ميان دست و پاى خود را با بهتان به شوهر نبندند و در كارهاى نيك نافرمانى تو نكنند، با آنها بيعت كن و برايشان از خدا آمرزش بخواه كه خدا آمرزنده و مهربان است».
الإمامُالجوادُ عليه السلام : كانتْ مُبايَعةُ رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله النِّساءَ أنْ يَغْمِسَ يَدَهُ في إناءٍ فيهِ ماءٌ ثُمّ يُخرِجُها ، وتَغمِسَ النِّساءُ بأيْديهِنَّ في ذلكَ الإناءِ بالإقْرارِ والإيمانِ باللّهِ والتّصديقِ برسولِهِ .
منبع: تحف العقول : 457.
