قرآن:
(إِلّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلاً صَالِحا فَأُولئِكَ يُبَدِّلُ اللّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكانَ اللّهُ غَفُورا رَحِيما) .
«مگر آن كسان كه توبه كنند و ايمان آورند و كارهاى شايسته كنند. خدا بديهايشان را به نيكيها بدل مىكند و خدا آمرزنده و مهربان است».
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : أوحى اللّهُ عزّ وجلّإلى داوودَ النَّبيِّ على نبيّنا وآلهِ وعلَيهِ السّلامُ : يا داوودُ ،إنّ عَبديَ المؤمنَ إذا أذْنَبَ ذَنبا ثُمّ رَجعَ وتابَ مِن ذلكَ الذَّنبِ واسْتَحيى مِنّي عندَ ذِكْرِهِ غَفَرْتُ لَهُ ، وأنسَيْتُهُ الحَفَظَةَ وأبْدَلْتُهُ الحسَنَةَ ، ولا اُبالي وأنا أرْحَمُ الرّاحِمينَ .
امام صادق عليه السلام : خداوند عز و جل به داوود پيامبر ـ كه بر پيامبر ما و خاندانش و بر او درود باد ـ وحى كرد: اى داوود! هرگاه بنده مؤمن من گناهى كند و سپس از آن گناه برگردد و توبه نمايد و به هنگام ياد كردن از آن گناه از من شرم كند، او را مىآمرزم و آن گناه را از ياد فرشتگان نگهبان اعمال مىبرم و آن را به نيكى بدل مىكنم . و از اين كار باكى ندارم كه من مهربانترين مهربانانم.
منبع: بحار الأنوار : 6/28/30.
