حدیث 541 ـ نعمتِ حافظه

الإمامُ الصّادقُ عليه ‏السلام ـ في حديثِ المفضَّلِ ـ : أفَرَأيتَ لَو نُقصَ الإنسانُ مِن هذهِ الخِلالِ الحِفْظَ وَحدَهُ كيفَ كانَتْ تكونُ حالُهُ ؟! وكَم مِن خَلَلٍ كانَ يَدخُلُ علَيهِ في اُمورِهِ ومَعاشِهِ وتَجارِبهِ إذا لم يَحْفَظْ ما لَهُ وعَلَيهِ ، وما أخَذَهُ وما أعطى ، وما رأى وما سَمِعَ ...ثُمَّ كانَ لا يَهتدي لطريقٍ لو سَلَكَهُ ما لا يحصى ، ولا يَحفَظُ عِلْما ولو دَرَسَهُ عُمْرَهُ ، ولا يَعْتَقِدُ دِينا ، ولا يَنْتَفِعُ بتَجْرِبَةٍ ، ولا يَسْتَطيعُ أن يَعْتَبِر شيئا على ما مضى ، بَل كانَ حَقيقا أنْ يَنْسَلِخَ مِن الإنْسانيّةِ أصْلاً . حديث

امام صادق عليه ‏السلام ـ در حديث مفضّل ـ فرمود : آيا انديشيده‏اى كه اگر انسان از ميان اين ويژگيها، فقط حافظه را كم داشت، حال و روزش چگونه بود؟ و اگر موضوعات سودمند و زيانبار و گرفته‏ها و داده‏ها و ديده‏ها و شنيده‏هاى خود را در حافظه‏اش نگه نمى‏داشت چه اختلالاتى در كارها و زندگى و تجربياتش به وجود مى‏آمد ... ؟ اگر راهى را بارها و بارها مى‏پيمود، باز آن را گم مى‏كرد ، اگر همه عمرش را درس مى‏خواند، دانشى را به خاطر نمى‏سپرد ، به دينى اعتقاد نمى‏يافت و از تجربه‏اى بهره‏مند نمى‏شد و نمى‏توانست از گذشته‏ها كمترين عبرتى بگيرد ، به طور كلى سزاوار بود كه از انسان بودن يكسره خارج شود .

منبع: بحار الأنوار : 3/80 .
فهرست منتخب میزان الحکمه 541 ـ نعمتِ حافظه حديث و آيات
 
 
 
 
 
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به انهار میباشد. www.anhar.ir
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com