قرآن:
(إنَّما المُؤْمِنُونَ إخْوَةٌ فَأصْلِحُوا بَينَ أخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ).
(لا خَيْرَ فِي كَثِيْرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إلَا مَنْ أمَرَ بِصَدَقَةٍ أوْ مَعْرُوفٍ أوْ إصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَمَنْ يَفْعَل ذلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضاةِ اللّهِ فَسَوْفَ نُؤتِيهِ أجْرا عَظِيما).
«در حقيقت مؤمنان باهم برادرند ، پس ميان برادران خود آشتى دهيد و از خدا بترسيد ، شايد مورد رحمت قرار گيريد» .
«در بسيارى از آهسته گوييهايشان خيرى نيست ، مگر كسى كه [با اين كار] به دادن صدقهاى يا احسانى يا كه اصلاح ميان مردم فرمان دهد . و هركه براى خشنودى خدا چنين كند ، زودا كه پاداشى بزرگ به او دهيم» .
رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : ألا اُخبِرُكم بِأفضلَ مِن دَرَجَهِالصِّيامِ والصَّلاةِ والصَّدَقةِ ؟ إصلاحُ ذاتِ البَينِ؛ فإنّ فسادَ ذاتِ البَينِ هِي الحالِقةُ .
منبع: كنز العمّال : 5480 .