حدیث 1170 ـ گمراه كنندگان
عنه عليه السلام : إنّ أبغَضَ الخَلائقِ إلى اللّهِ رَجُلانِ : رَجُلٌ وَكَلَهُ اللّهُ إلى نَفسِهِ، فهُو جائرٌ عَن قَصدِ السَّبيلِ، مَشغوفٌ بكَلامِ بِدعَةٍ ودُعاءِ ضَلالَةٍ، فهُو فِتنَةٌ لِمَنِ افتُتِنَ بهِ، ضالٌّ عن هَديِ مَن كانَ قَبلَهُ، مُضِلٌّ لِمَنِ اقتَدى بهِ في حَياتِهِ وبعدَ وَفاتِهِ، حَمّالُ خَطايا غَيرِهِ، رَهنٌ (رَهِينٌ) بخَطيئَتهِ . امام على عليه السلام : منفورترين خلايق نزد خدا دو مردند : مردى كه خداوند او را به خودش واگذاشته است ، چنين كسى از راه راست منحرف گشته و به سخنان بدعتآميز و دعوتهاى گمراه كننده دل مىبندد ، بنابراين ، او سبب فتنه و فساد كسانى مىشود كه فريفته او مىشوند ، از راه [راست ]پيشينيان خود بيرون است و گمراه كننده پيروان خود است. در زمان حيات و پس از مرگ خويش ، بار گناهان ديگران را به دوش مىكشد و گروگان خطاهاى خويش است . منبع: نهج البلاغة : الخطبة 17 انظر تمام الكلام
فهرست منتخب میزان الحکمه 1170 ـ گمراه كنندگان حديث و آيات
|
