حدیث 1253 ـ شناخت خدا به خدا
الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ في الدُّعاءِ ـ : إلهي تَرَدُّديفي الآثارِ يُوجِبُ بُعدَ المَزارِ ، فاجمَعْني عَلَيكَ بِخِدمَةٍ تُوصِلُني إلَيكَ ، كَيفَ يُستَدَلُّ عَلَيكَ بِما هُوَ في وُجودِهِ مُفتَقِرٌ إلَيكَ ؟ ! أيَكونُ لِغَيرِكَمِنَ الظُّهورِ ما لَيسَ لَكَ حتّى يَكونَ هُوَالمُظهِرَ لَكَ ؟! متى غِبتَ حتّى تَحتاجَ إلى دَليلٍ يَدُلُّ عَلَيكَ ؟ ! ... بِكَ أستَدِلُّ عَلَيكَ فَاهْدِني بِنورِكَ إلَيكَ . امام حسين عليه السلام ـ در دعا ـ گفت : بار خدايا! سر گرم شدنم به آثار و نشانهها، موجب دورى زيارتگاه (ديدار خدا) مىشود، پس تمام قواى مرا متوجه كارى كن كه من را به تو برساند. چيزى كه خود در هستىاش نيازمند توست، چگونه تواند دليل و رهنماى بر تو باشد؟! آيا جز تو را ظهورى است كه تو را نيست تا اين كه آنان آشكاركننده تو باشند؟! كى غايب بودهاى تا نياز داشته باشى (راهنمايى) به جايگاه تو راهنمايى كند؟!... به واسطه توست كه ره به تو مىبرم؛ پس، با نور خود مرا به سويت رهنمون شو. منبع: بحار الأنوار : 98/225 .
فهرست منتخب میزان الحکمه 1253 ـ شناخت خدا به خدا حديث و آيات
|