حدیث 1312 ـ بزرگداشت فرمانروايان
نهجُ البلاغة : قالَ [ أميرُ المُؤمنينَ] عليه السلام وقَد لَقِيَهُعندَ مَسيرِهِ إلَى الشّامِ دَهاقينُ الأنبارِ فَتَرَجَّلوا لَهُ وَاشتَدُّوا بَينَ يَدَيهِ ، فقالَ : ما هذا الّذي صَنَعتُموهُ ؟ فَقالوا : خُلقٌ مِنّا نُعَظِّمُ بِهِاُمَراءَنا ، فقالَ : وَاللّهِ ما يَنتَفِعُ بِهذا اُمَراؤكُم ! وإنَّكُم لَتَشُقُّونَ عَلى أنفُسِكُم في دُنياكُم ، وتَشقَونَ بِهِ في آخِرَتِكُم ، وما أخسَرَالمَشَقَّةَ وَراءَها العِقابُ ، وأربَحَ الدَّعَةَ مَعَها الأمانُ مِنَ النّارِ ! نهجالبلاغه : امام على عليه السلام ـ در مسير سفر شام به زمينداران انبار كه از مركبهايشان پياده شدند و در برابر ايشان دويدند ـ فرمود : اين چه كارى است كه مىكنيد؟ عرض كردند: رسمى است كه با آن زمامداران خود را احترام مىنهيم. حضرت فرمود: سوگند به خدا كه زمامداران شما از اين كار سودى نمىبرند و شما نيز در دنيا خود را به رنج مىافكنيد و در آخرت به سبب اين رفتار شوربخت مىشويد و چه زيانبار است رنج و مشقّتى كه در پى آن كيفر باشد و چه سودمند است آسودگيى كه ايمنى از آتش آورد! منبع: نهج البلاغة : الحكمة 37.
فهرست منتخب میزان الحکمه 1312 ـ بزرگداشت فرمانروايان حديث و آيات
|
