قرآن:
(وَإِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ) .
«و بامدادان از ميان كسان خويش بيرون آمدى تا مؤمنان را در آن جايها كه مىبايست بجنگند، بگمارى. و خدا شنواى داناست».
الدرّ المنثور : إنَّ النِّساءَ كُنَّ يومَ اُحُدٍ خَلفَ المسلمينَ يُجهِزْنَ عَلَى جَرحَى المشركينَ ... فجاءَ أبو سُفيانَ فقالَ : أعلُ هُبَلُ ! فقالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : قولوا : اللّهُ أعلى وأجَلُّ ، فقالوا : اللّهُ أعلى وأجَلُّ ، فقالَ أبو سفيانَ : لنا
العُزّى ولا عُزّى لَكُم ! فقالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : قُولُوا : اللهم مولانا و الكافرون لا مولى لهم
.
الدرّ المنثور : در جنگ احد ، زنان در پشت جبهه مسلمانان بودند و مجروحان را مداوا مىكردند... ابوسفيان آمد و شعار «پيروز باد هبل» را سر داد. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به مسلمانان فرمود : شما بگوييد : «خدا برتر و بزرگتر است» و مسلمانان شعار را سر دادند. ابو سفيان شعار داد : «ما عُزّى را داريم و شما عُزّايى نداريد». پيامبر خدا به مسلمانان فرمود : شما هم بگوييد : « خدا مولاى ماست و كافران مولايى ندارند».
منبع: در متن اصلى عبارت به گونهاى متفاوت از نقل مشهور است و متناسب با وزن شعرى هم نيست و از اين رو ما متن مشهور را آورديم.
