حدیث 1455 ـ غيبت و دين
عنه صلى الله عليه و آله : يُؤتى بأحَدٍ يَومَ القِيامَةِ يُوقَفُ بينَيَدَيِ اللّهِ ويُدفَعُ إلَيهِ كتابُهُ فلا يَرى حَسَناتِهِ ، فيقولُ : إلهي ، ليسَ هذا كتابِي ! فإنّي لا أرى فيها طاعَتي ؟ ! فيقالُ لَهُ : إنّ رَبَّكَ لايَضِلُّ ولايَنسى ، ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغتِيابِ الناسِ . ثُمّ يُؤتى بآخَرَ ويُدفَعُ إلَيهِ كتابُهُ فَيَرى فيهِ طاعاتٍ كثيرَةً ، فيقولُ : إلهي ، ما هذا كتابِي ! فإنّي ما عَمِلتُ هذهِ الطَّاعاتِ ! فيقالُ : لأنَّ فلانا اغتابَكَ فَدُفِعَت حَسَناتُهُ إلَيكَ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : روز قيامت فردى را مىآورندو او را در پيشگاه خدا نگه مىدارند و كارنامهاش را به او مىدهند، اما حسنات خود را در آن نمىبيند. عرض مىكند : الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمىبينم! به او گفته مىشود : پروردگار تو نه خطا مىكند و نه فراموش. عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد ديگرى را مىآورند و كارنامهاش را به او مىدهند. در آن طاعت بسيارى را مشاهده مىكند. عرض مىكند : الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من اين طاعات را به جا نياوردهام! گفته مىشود : فلانى از تو غيبت كرد پس حسنات او به تو داده شد. منبع: جامع الأخبار : 412/1144.
فهرست منتخب میزان الحکمه 1455 ـ غيبت و دين حديث و آيات
|