قرآن:
(لِلْفُقَراءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبيلِ اللّهِ لا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أَغْنِياءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيماهُمْ لايَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحافا) .
«[اين صدقات] براى آن نيازمندانى است كه در راه خدا فرو ماندهاند و نمىتوانند [براى تأمين هزينه زندگى] در زمين سفر كنند. از شدّت خويشتندارى، فرد بىاطلاع، آنان را توانگر مىپندارد. آنها را از سيمايشان مىشناسى. با اصرار [چيزى ]از مردم نمىخواهند».
رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إنَّ اللّهَ جَعَلَ الفَقرَ أمانَةً عندَخَلقِهِ ، فَمَن سَتَرَهُ أعطاهُ اللّهُ مِثلَ أجرِ الصائمِ القائمِ .
منبع: الكافي : 2/260/3.
