حدیث 1517 ـ حق تلاوت
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «الَّذِينَآتَيناهُمُ الكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ» ـ :يُرَتِّلُونَ آياتِهِ ، ويَتَفَهَّمونَ مَعانِيَهُ ، ويَعمَلُونَ بأحكامِهِ ، ويَرجُونَ وَعدَهُ ، ويَخشَونَ عَذابَهُ ، ويَتَمَثَّلُونَ قصَصَهُ ، ويَعتَبِرُونَ أمثالَهُ ، ويَأتُونَ أوامِرَهُ ، ويَجتَنِبونَ نَواهِيَهُ . ما هُو واللّهِ بحِفظِ آياتِهِ وسَردِ حُروفِهِ ، وتِلاوَهِسُوَرِهِ ودَرسِ أعشارِهِ وأخماسِهِ ، حَفِظُوا حُروفَهُ وأضاعُوا حُدودَهُ ، وإنّما هو تَدَبُّرُ آياتِهِ ، يقولُ اللّهُ تعالى : «كِتابٌ أنْزَلناهُ إلَيكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّروا آياتِهِ» . امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «كسانى كه به آنانكتاب داديم، آن را تلاوت مىكنند آن گونهكه حق تلاوت آن است» ـ فرمود : آياتش را روشن و شمرده مىخوانند، سعى مىكنند معانىاش را بفهمند، احكام و فرامينش رابه كار مىبندد، به وعدهاش اميدوارند، از عذابش مىترسند، از داستانهايش سرمشق مىگيرند، از مثلهايش پند مىگيرند،امرهايش را به جا مىآورند و از نهىهايش دورى مىكنند. به خدا سوگند كه حق تلاوت قرآن به حفظ آيات و پشت سر هم خواندن حروف و كلماتش و تلاوت سورهاى و مطالعه حواشى و هوامش آن، نيست. حروف و كلماتش را حفظ مىكردند و حدود و معانيش را فرو گذاشتند، بلكه به تدبّر و تأمل در آيات آن است؛ خداوند متعال مىفرمايد: «كتابى است خجسته كه سوى تو فرو فرستاديم، تا در آيات آن تدبّر كنند» . منبع: تنبيه الخواطر : 2/236.
فهرست منتخب میزان الحکمه 1517 ـ حق تلاوت حديث و آيات
|