حدیث 3. آسايش دو گيتي

آدم دين‏دار چون مى‏انديشد، آرامش بر جان او حاكم است. چون خضوع مى‏كندمتواضع است. چون قناعت مى‏كند، بى‏نياز است. به آنچه داده شده خشنود است. چونتنهايى را برگزيده از دوستان بى‏نياز است. چون هوا و هوس را رها كرده آزاد است. چوندنيا را فرو گذارده از بدى‏ها و گزندهاى آن در امان است. چون حسادت را دور افكندهمحبتش آشكار است.مردم را نمى‏ترساند پس از آنان نمى‏هراسد و به آنان تجاوز نمى‏كند پس از گزندشاندر امان است. به هيچ چيز دل نمى‏بندد پس به رستگارى و كمال فضيلت دست مى‏يابد و عافيت را به ديده بصيرت مى‏نگرد پس كارش به پشيمانى نمى‏كِشد.