قرآن:
(الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْاءثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أنْشَأَكُمْ مِنَ الْأرضِ وَإِذْ أنْتُمْ أجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أنْفُسَكُمْ هُوَ أعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى) .
«آنان كه از گناهان بزرگ و زشتكارىها ـ جز لغزشهاى كوچك ـ خوددارى مىورزند، پروردگارت [نسبت به آنها] فراخْ آمرزش است. وى آن دم كه شما را از زمين پديد آورد و همان گاه كه در شكمهاى مادرانتان [در زهدان ]نهفته بوديد، به [حال] شما داناتر بود. پس خودتان را پاك مشماريد. او به [حال ]كسى كه پرهيزگارى نموده داناتر است».
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عن قولِ اللّهِعَزَّوجلَّ : «فلا تُزَكُّوا...» ـ : قولُ الإنسانِ : صَلّيتُ البارِحَةَ وصُمتُ أمسِ ونَحو هذا . إنّ قَوما كانوا يُصبِحونَ فيَقولونَ : صَلَّينا البارِحَةَ وصُمنا أمسِ ، فقالَ عليٌّ عليه السلام : لكنّي أنامُ اللّيلَ والنّهارَ ، ولَو أجِدُ بَينَهُما شَيئا لَنُمتُهُ !
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از آيه «پسخود را پاك مشماريد...» ـ فرمود : مانند اين كه انسان بگويد: ديشب نماز خواندم، ديروز روزه گرفتم و امثال اين سخنان. عدهاى بودند كه چون صبح مىشد، مىگفتند: ما ديشب نماز خوانديم و ديروز روزه گرفتيم. پس، على عليه السلام فرمود: اما من شب و روز مىخوابم و اگر بين شب و روز نيز فرصتى بيابم در آن هم مىخوابم.
منبع: معاني الأخبار : 243/1.
