قرآن:
(كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَا مَتَاعُ الْغُرُورِ) .
«هر جاندارى، چشنده [طعم] مرگ است. و همانا روز رستاخيز پاداشهايتان به طور كامل به شما داده مىشود. پس هر كه را از آتش به دور دارند و در بهشت در آورند، قطعاً كامياب شده است و زندگى دنيا جز مايه فريب نيست».
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولهِ تعالى: «قُلْ إنّالمَوتَ الّذي تَفِرّونَ مِنهُ فإنّهُ مُلاقِيكُم ...» ـ : تَعُدُّ السِّنينَ ، ثُمّ تَعُدُّ الشُّهورَ، ثُمّ تَعُدُّ الأيّامَ ، ثُمّ تَعُدُّ السّاعاتِ ، ثُمّ تَعُدُّ النّفَسَ
«فإذا جاءَ أجَلُهُمْ لا يَسْتَأخِرونَ ساعَةً ولا يَسْتَقدِمونَ» .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «بگو : آن مرگى كه از آن مىگريزيد، قطعاً به سر وقت شما مىآيد...» ـ فرمود : سالها را مىشمرى، بعد ماهها را مىشمرى، بعد روزها را مىشمرى، سپس ساعتها را مىشمرى و آن گاه نَفَسها را مىشمرى «پس، چون اجلشان فرا رسد نه [مىتوانند ]ساعتى آن را پس اندازند و نه پيش» .
منبع: اعراف ، آيه 34 .
