قرآن:
(وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولاً نَبِيّا * وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِيّا) .
«و در اين كتاب از اسماعيل ياد كن زيرا كه او درست وعده و فرستادهاى پيامبر بود. و خاندان خود را به نماز و زكات فرمان مىداد و همواره نزد پروردگارش پسنديده [رفتار ]بود».
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّ اسماعيلَ الّذي قالَ اللّهُ عَزَّوجلَّ في كِتابهِ :
«واذْكُرْ فِي الكِتابِ إسْماعيلَ ...» لَم يَكُن إسماعيلَ بنَ إبراهيمَ ، بَل كانَ نَبيّا مِن الأنبياءِ بَعَثَهُ اللّهُ عَزَّوجلَّ إلى قَومِهِ ، فأخَذوهُ فسَلَخوا فَروَةَ
رأسهِ ووَجهِهِ ، فأتاهُ ملَكٌ فقالَ : إنّ اللّهَ بَعَثَني إلَيكَ فَمُرْني بِما شِئتَ ،فقالَ : لِي اُسوَةٌ بما يُصنَعُ بالحُسَينِ عليه السلام .
امام صادق عليه السلام : آن اسماعيل كه خداوند عز و جل دركتابخود فرمودهاست: «در اينكتاب از اسماعيلياد كن...» آن اسماعيل فرزند ابراهيم نيست. بلكه پيامبرى از پيامبران است كه خداوند عز و جل او را به سوى قومش فرستاد و آنها او را گرفتند و پوست سر و رويش را كندند. فرشتهاى نزد وى آمد و گفت : خداوند مرا نزد تو فرستاده است، هر دستورى كه مىخواهى به من بده. او گفت : من به آنچه با حسين عليه السلام مىشود اقتدا مىكنم.
