حدیث 1717 ـ محمّد صلى الله عليه و آله...
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لمّا سُئلَ عن صِفَةِ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله وهُو مُحْتَبٍ بحَمائلِ سَيفِهِ في مَسجِدِ الكُوفَةِ ـ : كانَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله أبيَضَ اللَّونِ مُشرَبا حُمرَةً ، أدعَجَ العَينِ ، سَبطَ الشَّعرِ ، كَثَّ اللِّحيَةِ ، سَهلَ الخَدِّ ، ذا وَفرَةٍ ، دَقيقَ المَسرُبَةِ ، كأنّ عُنقَهُ إبريقُ فِضَّةٍ ، لَهُ شَعرٌ مِن لَبَّتِهِ إلى سُرَّتِهِ يَجري كالقَضيبِ ، لَيسَ في بَطنِهِ ولا صَدرِهِ شَعرٌ غَيرُهُ ، شَثْنُ الكَفِّ والقَدَمِ ، إذا مَشى كأنّما يَنحَدِرُ مِن صَبَبٍ ، وإذا قامَ كأنّما يَنقَلِعُ مِن صَخرٍ ، إذا التَفَتَ التَفَتَ جَميعا ، كأنَّ عَرَقَهُ في وَجهِهِ اللُّؤلؤُ ، ولَريحُ عَرَقِهِ أطيَبُ مِن المِسكِ الأذفَرِ ، لَيسَ بالقَصيرِ ولا بالطَّويلِ ، ولا بالعاجِزِ ولا اللَّئيمِ ، لَم أرَ قَبلَهُ ولا بَعدَهُ مِثلَهُ صلى الله عليه و آله . امام على عليه السلام ـ وقتى مردى از ايشان كه در مسجد كوفه حمايل شمشيرش را به خود پيچيده بود، درباره خصوصيات [جسمى ]پيامبر سؤال كرد ـ فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله رخسارى سفيد و گلگون داشت و چشمانى سياه و درشت و موهايى صاف و نرم و ريشى انبوه و گونههايى كم گوشت و استخوانى و گيسوانى كه تا نرمه گوشش مىرسيد و گردنى چون جام سيمين و از زير گلو تا نافش خط باريكى از مو چون نى رسته بود و جز آن مويى بر سينه و شكمش وجود نداشت. دست و پايش درشت و استخوانى بود. هرگاه راه مىرفت، مثل اين بود كه از سرازيرى فرود مىآيد و به هنگام برخاستن چابك و سريع بود. وقتى به طرفى برمىگشت، با تمام بدنش برمىگشت. دانههاى عرق بر چهرهاش چون مرواريد بود، عرق بدنشخوشبوتر از مشك تند بود، نه كوتاه قامت بود و نه بلند، نه ناتوان بود و نه پست. كسى را چون او نديدهام، نه پيش از او و نه پس از او. منبع: الطبقات الكبرى : 1 / 410.
فهرست منتخب میزان الحکمه 1717 ـ محمّد صلى الله عليه و آله... حديث و آيات
|