حدیث 11 ـ بى‏رغبت به دنيا

الترغيب والترهيب ـ به نقل از عمر ـ : خدمت رسول خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله رسيدم. آن حضرت روى حصيرى نشسته بود. من هم نشستم، ديدم جز يك ازار چيز ديگرى بر تن ندارد و حصير بر پهلويش ردّ انداخته است. در گوشه‏اى از اتاق مشتى جو به اندازه يك صاع و مقدارى برگ درخت سلم [براى دباغى كردن پوست] به چشم مى‏خورد و يك پوست دباغى نشده‏اى هم آويزان بود. اشك از چشمانم سرازير شد. رسول خدا فرمود : چرا گريه مى‏كنى، پسر خطاب؟ عرض كردم : اى پيامبر خدا! چرا گريه نكنم وقتى مى‏بينم كه اين حصير بر پهلوى شما ردّ انداخته و اين هم خزانه شماست كه مى‏بينم، در حالى كه كسرا و قيصر در باغ‏هاى پر از ميوه و جويبار زندگى مى‏كنند. اما شما كه پيامبر و برگزيده خدا هستى، اين وضع خزانه‏تان مى‏باشد؟! پيامبر فرمود : اى پسر خطاب! آيا نمى‏پسندى كه آخرت از آنِ ما باشد و دنيا از آنِ ايشان؟!