حدیث 1748 ـ نفْس امّاره

قرآن:
(وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَحِيمٌ) . حديث

«و من نفْس خود را تبرئه نمى‏كنم؛ چرا كه نفس همواره به بدى فرمان مى‏دهد، مگر آن جا كه پروردگارم رحم كند. همانا پروردگار من آمرزنده مهربان است».
الإمامُ عليٌّ عليه ‏السلام : النَّفسُ الأمّارةُ المُسَوِّلَةُ تَتَملَّقُ‏تَمَلُّقَ المُنافِقِ ، وتَتَصَنَّعُ بشِيمَةِ الصَّديقِ المُوافِق ، حتّى إذا خَدَعَت وتَمَكَّنَت تسَلَّطَت تَسَلُّطَ العَدُوِّ ، وتَحَكَّمَت تَحَكُّمَ العُتُوِّ ، فأورَدَت مَوارِدَ السُّوءِ . حديث

امام على عليه ‏السلام : نفْسِ‏بد فرمانِ ظاهرآرا، همچونمنافق چاپلوسى مى‏كند و خود را چون دوستى سازگار و دلسوز جلوه مى‏دهد و همين كه فريب داد و [بر انسان ]دست يافت، چون دشمن مسلّط مى‏شود و با خودخواهى و قلدرى فرمان مى‏راند و [شخص را ]به جايگاه‏هاى بدى و هلاكت مى‏كشاند.

منبع: غرر الحكم : 2106.
فهرست منتخب میزان الحکمه 1748 ـ نفْس امّاره حديث و آيات
 
 
 
 
 
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به انهار میباشد. www.anhar.ir
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com