حدیث 1753 ـ ويژگى منافق
عنه صلى الله عليه و آله : لِلمُنافِقينَ عَلاماتٌ يُعرَفونَ بِها :تَحِيَّتُهُم لَعنَةٌ ، وطَعامُهُم نُهمَةٌ ، وغَنيمَتُهُم غُلولٌ ، لا يَقرَبونَ المَساجِدَ إلّا هُجرا ، ولا يَأتونَ الصَّلاةَ إلّا دُبُرا ، مُستَكبِرينَ لا يَألَفونَ ولا يُؤلَفونَ ، خُشُبٌ باللَّيلِ سُخُبٌ بالنَّهارِ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : منافقان را نشانههايى است كه با آنها شناخته مىشوند : درودشان لعنت است، پرخور و شكم بارهاند، به غنائم دستبرد مىزنند، به مساجد نزديك نمىشوند مگر به قصد دورى ، نماز را آخر وقت مىخوانند، خود برتر بينند، به طورى كه با كسى انس و الفت نمىگيرند و كسى هم با آنان الفت نمىگيرد، شب مانند چوب خشك مىافتند (شب زندهدارى نمىكنند) و روز صداى خود را به جرّ و بحث بلند مىكنند. منبع: كنز العمّال : 862.
فهرست منتخب میزان الحکمه 1753 ـ ويژگى منافق حديث و آيات
|