حدیث 1780 ـ نقش نيّت در عمل

عنه صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ـ لَمّا أغزى علِيّا عليه ‏السلام فيِ سَرِيَّةٍ ، فقالَ‏رجُلٌ لأخٍ لَهُ : اُغْزُ بِنا في سَرِيّةِ علِيٍّ لَعلَّنانُصيبُ خادِما أو دابَّةً أو شَيئا نَتَبَلَّغُ بهِ ـ : إنّما الأعمالُ بالنِّيّاتِ ، ولكُلِّ امرئٍ ما نَوى ، فمَن غَزا ابتِغاءَ ما عِندَ اللّه‏ِ فَقد وَقَعَ أجرُهُ علَى اللّه‏ِ ، ومَن غَزا يُريدُ عَرَضَ الدُّنيا أو نَوى عِقالاً لَم يَكُن لَهُ إلّا ما نَوى .

پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ـ هنگامى كه على عليه ‏السلام را با فرماندهى سپاهى روانه جنگ كرد و مردى به برادر خود گفت: با ما در سپاه على به جنگ بيا شايد غلامى يا چهارپايى يا چيزى كه به دردمان بخورد به دست بياوريم ـ فرمود : جز اين نيست كه اعمال به نيّت‏هاست و براى هركس همان چيزى است كه نيّتش را دارد. پس هركه براى تحصيل آنچه نزد خداست بجنگد، بى‏گمان اجرش با خداست و هركس براى رسيدن به متاع دنيا يا به نيّت عقالى (زانوبند شتر) بجنگد ، او را [نصيب و پاداشى ]جز همان چه برايش جنگيده است، نباشد.

منبع: الأمالي للطوسيّ : 618 / 1274.