حدیث 1799 ـ حرام بودن هديه دادن به...

صحيح البخاري : استَعمَلَ النَّبيُّ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله رجُلاً مِن‏بَني أسَدٍ يُقال لَهُ ابنُ الاُتبِيّةِ على صَدَقَةٍ، فلَمّا قَدِمَ قالَ: هذا لَكُم و هذا اُهدِيَ لِي، فقامَ النَّبيُّ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله عَلَى المِنبَرِ... فحَمِدَ اللّه‏َ وأثنى علَيهِ ثُمّ قالَ: ما بالُ العامِلِ نَبعَثُهُ، فَيأتي فَيقولُ : هذا لَكَ و هذا لِي ؟! فهَلّا جَلَسَ في بَيتِ أبِيهِ واُمِّهِ فيَنظُرَ أيُهدى لَهُ أم لا ؟ وَالّذي نَفسي بِيَدِهِ لا يَأتيبشيءٍ إلّا جاءَ بهِ يَومَ القِيامَةِ يَحمِلُهُ على رَقَبَتِهِ ، إن‏كانَ بَعيرا لَهُ رُغاءٌ أو بَقَرَةً لَها خُوارٌ أو شاةً تَيعَرُ .

صحيح البخارى : پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله مردى از بنى اسدبه نام ابن اُتبيّه را مأمور جمع آورى زكات كرد.چون اموال زكات را آورد، عرض كرد: اين براى شماست و اين هم به خود من هديه شده است. رسول خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله بر منبر ايستاد... و پس از حمد و ثناى خداوند، فرمود: چه شده است كه كارگزار را مى‏فرستيم و وقتى مى‏آيد مى‏گويد: اين از آنِ توست و اين از آنِ من؟! چرا در خانه پدر و مادرش نمى‏نشيند تا ببيند آيا باز هم براى او هديه مى‏آورند يا نه؟! سوگند به آنكه جان من در دست اوست [آن كارگزار ]هيچ چيز بر ندارد مگر اينكه روز قيامت آن را بر دوش خود كشد، در حالى كه اگر شتر باشد صداى شتر و اگر گاو باشد صداى گاو و اگر گوسفند باشد صداى گوسفند مى‏دهد .

منبع: در الترغيب والترهيب (ج 1 ص 564 ح 9) از اين شخص به نام: ابن‏اللُتبيّه (به ضمّ لام وسكون‏تاء وكسر باء وتشديد ياء) نام برده شده كه منسوب به تيره‏اى است به نام بنى لُتْب. ـ م .