قرآن:
(وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُدَ وَقالَ يَا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنْطِقَ الطَّيْرِ وَأُوتِينَا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ إِنَّ هذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ) .
(وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوالِيَ مِنْ وَرَائِي وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرَا فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيَّا * يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيّا) .
«و سليمان از داوود ارث برد و گفت: اى مردم! ما زبان پرندگان را تعليم يافتهايم و از هر چيزى به ما داده شده است. راستى كه اين همان امتياز آشكار است».
«و من پس از خويشتن از بستگانم بيمناكم و زنم نازاست، پس از جانب خود وليّى (جانشينى) به من ببخش كه از من ارث برد و از خاندان يعقوب [نيز ]ارث برد و او را، اى پروردگار من، پسنديده گردان».
الطبقات الكبرى عن جعفر : جاءَت فاطِمَةُ عليهاالسلام إلى أبي بكرٍ تَطلُبُ مِيراثَها ، وجاءَ العَبّاسُ بنُ عبدِالمُطَّلبِ يَطلُبُ مِيراثَهُ ، وجاءَ مَعَهُما عليٌّ عليه السلام .
فقالَ أبو بكرٍ : قالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : «لا نُوَرِّثُ ، ما تَرَكناهُ صَدَقَةٌ» وما كانَ النَّبيُّ يَعولُ فَعَلَيَّ ، فقالَ عليٌّ عليه السلام :
«وَوَرِثَ سُلَيمانُ داودَ» ، وقالَ زكريّا :
«يَرِثُني ويَرِثُ مِن آلِ يَعقوبَ» .
قالَ أبو بكرٍ : هُو هكذا ، وأنتَ واللّهِ تَعلَمُمِثلَ ما أعلَمُ .
فقالَ عليٌّ عليه السلام : هذا كِتابُ اللّهِ يَنطِقُ .فسَكَتُوا وانصَرَفوا .
الطبقات الكبرى به نقل از جعفر : فاطمه عليهاالسلام و عباس بن عبد المطّلب براى مطالبه ميراث خود نزد ابوبكر آمدند و على عليه السلام نيز همراه آن دو رفت.
ابوبكر گفت: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: ما ارث نمىگذاريم؛ آنچه بر جاى گذاريم صدقه است. [ابوبكر گفت:] و خرجى كسانى كه نانخور پيامبر بودهاند به عهده من است. على عليه السلام فرمود: «و سليمان از داوود ارث برد» . و زكريا گفت كه : «از من ارث بَرَد و ازخاندان يعقوب [نيز ]ارث بَرَد» .
ابوبكر گفت: مطلب همين است و به خدا قسم كه تو نيز آنچه را من مىدانم مىدانى.
على عليه السلام فرمود: اين كتاب خداست كه [به صراحت در مورد ارث گذاشتن پيامبران ]سخن مىگويد. آنان (على و فاطمه عليهماالسلام و عباس) ديگر چيزى نگفتند و رفتند.
منبع: الطبقات الكبرى : 2 / 315 .
