قرآن:
(اُدْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ) .
«با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كنو با آنان به آن [شيوهاى] كه نيكوتر است مجادلهنماى. در حقيقت، پروردگار تو به [حال ]كسى كه از راه او منحرف شده داناتر، و او به [حال] راه يافتگان [نيز ]داناتر است».
سنن أبي داوود عن جابر بن سَمُرَة : كانَرسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لا يُطيلُ المَوعِظَةَ يَومَ الجُمُعَةِ ، إنّما هُنَّ كَلِماتٌ يَسيراتٌ .
منبع: سنن أبي داوود : 1/289/1107.
