حدیث فضيلت تحمّل آزار كودك

الكافى ـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ : نزد امام صادق علیه السلامنشسته بودم كه يونس بن يعقوب ، وارد شد ، در حالى كه ديدم ناله مى‏كرد . امام صادق علیه السلامبه وى فرمود : «چه شده كه تو را نالان مى‏بينم ؟».
گفت : كودكى دارم كه سراسر شب ، از او اذيّت شدم .
امام صادق علیه السلامبه وى فرمود : «اى يونس! پدرم محمّد بن على ، از پدرانش ، از جدّم پيامبر خدا نقل كرد كه جبرئيل علیه السلام بر وى فرود آمد ، در حالى كه پيامبر خدا و على ـ درود خدا بر آنان باد ـ ناله مى‏كردند . جبرئيل علیه السلام گفت : اى دوست خدا! چه شده كه تو را نالان مى‏بينم ؟
پيامبر خدا فرمود : «دو كودك داريم كه از گريه آنان ، اذيّت شده‏ايم» .
جبرئيل علیه السلام گفت : صبر كن ، اى محمّد! چرا كه به زودى براى اين قوم ، پيروانى برانگيخته مى‏شوند كه هرگاه يكى از آنان گريه كند ، گريه‏اش تا هفت سالگى «لا اله إلاّ اللّه‏» است و وقتى از هفت سالگى گذشت ، گريه‏اش تا بلوغ ، آمرزش‏خواهى براى پدر و مادرش است و چون از بلوغ گذشت ، هركار نيكى كه آوَرَد [پاداشى نيز] براى پدر و مادرش داشته باشد و هر كار ناشايستى كه آوَرَد ، [مجازاتى ]بر آنان نباشد .