حدیث د ـ برترين نام‏ها و حقّ برخى از آنها

الكافى ـ به نقل از سَكونى ـ : در حالى كه غم‏زده و گرفته بودم ، بر امام صادق علیه السلاموارد شدم . به من فرمود : «اى سَكونى! ناراحتى تو از چيست ؟» .
گفتم : دخترى برايم زاده شده است .
فرمود : «اى سَكونى! سنگينىِ آن ، بر زمين است و روزى آن ، بر خدا . خارج از محدوده عمر تو زندگى مى‏كند و غير از روزىِ تو را مى‏خورَد».
به خدا سوگند ، مرا راحت ساخت . سپس به من فرمود : «او را چه ناميدى ؟» .
گفتم : فاطمه .
فرمود : «آه ، آه!» . سپس ، دست خود را بر پيشانى گذاشت و
فرمود : «پيامبر خدا ، فرمود : "حقّ فرزند بر پدر ، اين است كه اگر پسر است ، مادرش را گرامى دارد و نام نيكو بر او نهد و كتاب خدا را به او آموزش دهد و او را پاك گردانَد و شنا به او ياد دهد ، و اگر دختر است ، مادرش را گرامى دارد و نام نيك بر او نهد و سوره نور را به او آموزش دهد و سوره يوسف را ياد ندهد و او را در اتاق‏هاى بالا جاى ندهد و در آسان فرستادن او به خانه همسرش شتاب كند" .
هان! چون او را "فاطمه" ناميده‏اى ، نبايد دشنامش دهى و يا نفرينش كنى و يا او را بزنى» .