حدیث ب ـ قاطعيت و سازش نكردن
الإمام عليّ علیه السلام ـ فِي كِتابِهِ إلى بَعضِ عُمّالِهِ ـ : فَاتَّقِ اللّهَ وَاردُد إلى هؤلاءِ القَومِ أموالَهُم ، فَإِنَّكَ إن لَم تَفعَل ثُمَّ أمكَنَنِي اللّهُ مِنكَ لاَُعذِرَنَّ إلَى اللّهِ فيكَ ، ولَأَضرِبَنَّكَ بِسَيفِي الَّذي ما ضَرَبتُ بِهِ أحَدا إلاّ دَخَلَ النّارَ ، ووَاللّهِ لَو أنَّ الحَسَنَ وَالحُسَينَ فَعَلا مِثلَ الَّذي فَعَلتَ ما كانَت لَهُما عِندي هَوادَةٌ ، ولا ظَفِرا مِنّي بِإِرادَةٍ حَتّى آخُذَ الحَقَّ مِنهُما ، واُزيحَ الباطِلَ عَن مَظلَمَتِهِما . امام على علیه السلام ـ در نامهاى به يكى از كارگزارانش ـ : پرواى الهى داشته باش و اموال اين مردم را به آنان ، بازگردان كه اگر چنين نكنى و خداوند ، امكان دستيابى به تو را به من بدهد ، درباره تو آن مىكنم كه [به وظيفهام عمل كرده و ]نزد خدا معذور باشم و با اين شمشيرم ، كه هر كس را با آن زدم ، وارد دوزخ شد ، بر تو خواهم زد . به خدا سوگند ، اگر حسن و حسين هم كارى را كه تو كردى ، انجام دهند ، هيچ هوادارى از جانب من نبينند و در اراده من ، هيچ تأثيرى نگذارد تا حق را از آنان بستانم و ستمهايى را كه كردهاند ، برطرف سازم . منبع: نهج البلاغة : الكتاب 41 ، بحار الأنوار : ج 42 ص 182 ح 40 .
فهرست حکمتنامه کودک ب ـ قاطعيت و سازش نكردن حديث و آيات
|