حدیث كُشتى
بحار الأنوار : كان أبوطالِبٍ يَجمَعُ وُلدَهُ ووُلدَ إخوَتِهِ ، ثُمَّ يأمُرُهُم بِالصِّراعِ ـ وذلِكَ خُلُقٌ فِي العَرَبِ ـ فَكانَ عَلِيٌّ عليهالسلام يَحسِرُ عَن ذِراعَيهِ وهُوَ طِفلٌ ويُصارِعُ كِبارَ إخوَتِهِ وصِغارَهُم وكِبارَ بَني عَمِّهِ وصِغارَهُم فَيَصرعُهُم ، فَيَقولُ أبوهُ : ظَهَرَ عَلِيٌّ ، فَسَمّاهُ ظَهيرا ، فَلَمّا تَرَعرَعَ عليهالسلامكانَ يُصارِعُ الرَّجُلَ الشَّديدَ فَيَصرَعُهُ ، ويُعَلِّقُ بِالجَبّارِ بِيَدِهِ وَيَجذِبُهُ فَيَقتُلُهُ ، ورُبَّما قَبَضَ عَلى مِراقِّ بَطنِهِ ورَفَعَهُ إلَى الهَواءِ ، وُربَّما يَلحَقُ الحِصانَ الجارِيَ فَيَصدُمُهُ فَيَرُدُّهُ عَلى عَقِبَيهِ. بحار الأنوار : ابوطالب ، پسران خود و پسران برادرانش را جمع مىكرد و آنان را به كُشتى گرفتن وا مىداشت و اين ، سيره عرب بود . على عليهالسلام آستينها را بالا مىزد و با اين كه كم سن بود ، با برادران بزرگتر و كوچكتر خود و پسر عموهاى بزرگتر و كوچكتر از خود ، كُشتى مىگرفت و همه را بر زمين مىزد . پدرش مىگفت : «على ، پيروز شد» و بدين جهت ، او را «ظهير (پيروز)» ناميد . وقتى هم بزرگ شد ، با مردان نيرومند كُشتى مىگرفت و آنان را بر زمين مىزد و [در ميدانهاى نبرد ،] دست ستمگر را مىگرفت و او را به سمت خود مىكشيد و او را مىكُشت ، و گاه كمربند او را مىگرفت و او را به هوا پرتاب مىكرد و گاه به اسب در حال حركت نهيب مىزد و آن را به عقب برمىگردانْد . منبع: بحار الأنوار : ج 41 ص 275 ح 1 .
فهرست حکمتنامه جوان كُشتى حديث و آيات
|