حدیث كُشتى

بحار الأنوار : كان أبوطالِبٍ يَجمَعُ وُلدَهُ ووُلدَ إخوَتِهِ ، ثُمَّ يأمُرُهُم بِالصِّراعِ ـ وذلِكَ خُلُقٌ فِي العَرَبِ ـ فَكانَ عَلِيٌّ عليه‏السلام يَحسِرُ عَن ذِراعَيهِ وهُوَ طِفلٌ ويُصارِعُ كِبارَ إخوَتِهِ وصِغارَهُم وكِبارَ بَني عَمِّهِ وصِغارَهُم فَيَصرعُهُم ، فَيَقولُ أبوهُ : ظَهَرَ عَلِيٌّ ، فَسَمّاهُ ظَهيرا ، فَلَمّا تَرَعرَعَ عليه‏السلامكانَ يُصارِعُ الرَّجُلَ الشَّديدَ فَيَصرَعُهُ ، ويُعَلِّقُ بِالجَبّارِ بِيَدِهِ وَيَجذِبُهُ فَيَقتُلُهُ ، ورُبَّما قَبَضَ عَلى مِراقِّ بَطنِهِ ورَفَعَهُ إلَى الهَواءِ ، وُربَّما يَلحَقُ الحِصانَ الجارِيَ فَيَصدُمُهُ فَيَرُدُّهُ عَلى عَقِبَيهِ. حديث

بحار الأنوار : ابوطالب ، پسران خود و پسران برادرانش را جمع مى‏كرد و آنان را به كُشتى گرفتن وا مى‏داشت و اين ، سيره عرب بود . على عليه‏السلام آستين‏ها را بالا مى‏زد و با اين كه كم سن بود ، با برادران بزرگ‏تر و كوچك‏تر خود و پسر عموهاى بزرگ‏تر و كوچك‏تر از خود ، كُشتى مى‏گرفت و همه را بر زمين مى‏زد . پدرش مى‏گفت : «على ، پيروز شد» و بدين جهت ، او را «ظهير (پيروز)» ناميد . وقتى هم بزرگ شد ، با مردان نيرومند كُشتى مى‏گرفت و آنان را بر زمين مى‏زد و [در ميدان‏هاى نبرد ،] دست ستمگر را مى‏گرفت و او را به سمت خود مى‏كشيد و او را مى‏كُشت ، و گاه كمربند او را مى‏گرفت و او را به هوا پرتاب مى‏كرد و گاه به اسب در حال حركت نهيب مى‏زد و آن را به عقب برمى‏گردانْد .

منبع: بحار الأنوار : ج 41 ص 275 ح 1 .
فهرست حکمت‏نامه جوان كُشتى حديث و آيات
 
 
 
 
 
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به انهار میباشد. www.anhar.ir
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com