حدیث عُجب

امام صادق عليه‏السلام : تقواى الهى پيشه سازيد و به يكديگر ، حسادت نورزيد . گشت و گذار در شهرها ، جزو شريعت عيسى بن مريم عليه‏السلام بود . در يكى از سفرهاى عيسى عليه‏السلام ، مردى كوتاه قد ، همراه او بود كه از ملازمان وى به شمار مى‏رفت . وقتى عيسى عليه‏السلام به دريا رسيد ، «بسم اللّه‏» را از روى يقين گفت و بر روى آب ، راه رفت . مرد كوتاه قد ، چون ديد عيسى عليه‏السلام عبور كرد ، «بسم اللّه‏» را با يقين گفت و بر روى آب ، راه رفت و به عيسى عليه‏السلام پيوست .
در اين هنگام ، عُجْب او را فرا گرفت . [با خود] گفت : اين ، عيسى روح ال§للّه‏ است كه بر روى آب راه مى‏رود و من هم بر روى آب ، راه مى‏روم . پس او چه برترى‏اى بر من دارد؟
در اين هنگام ، در آب فرو رفت و از عيسى عليه‏السلامكمك خواست . عيسى عليه‏السلام او را از آب بيرون كشيد و به وى گفت : «مرد! چه گفتى [كه چنين گرفتار شدى]؟» .
مرد گفت : [با خود] گفتم : اين ، روح اللّه‏ است كه بر آب راه مى‏رود و من هم بر روى آب راه مى‏روم ، و گرفتار عُجب شدم .
عيسى عليه‏السلام به وى فرمود : «خود را در منزلتى غير از آنچه خدا برايت مقر‚رّر كرده بود ، قرار دادى . پس خداوند بر گفته‏ات بر تو خشم گرفت . از گفته‏ات به سوى خداوند ، توبه كن» .
مرد ، توبه كرد و به منزلتى كه خداوند برايش قرار داده بود ، بازگشت .
پس ، تقواى الهى پيشه كنيد و به يكديگر ، حسادت نورزيد .