حدیث امير مؤمنان

امام صادق عليه‏السلام : در روز نبرد اُحُد ، مردم از اطراف پيامبر صلی الله علیه و آله گريختند . پيامبر خدا به شدّت خشمگين شد و هرگاه خشمگين مى‏شد ، از گونه‏هايش عرق ، مانند مرواريد ، فرو مى‏ريخت . آن گاه پيامبر صلی الله علیه و آلهنگاه كرد و على عليه‏السلام را در كنار خود ديد . به وى فرمود : «تو هم به [آن دسته از] برادرانت كه از پيامبر خدا گريختند ، بپيوند» .
على عليه‏السلام گفت : اى پيامبر خدا! تو برايم الگو هستى .
پيامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «پس مرا از شرّ اينها در امان بدار» .
على عليه‏السلام بر آنان يورش بُرد و به نخستين كسى كه از دشمن ديد ، ضربتى زد . جبرئيل عليه‏السلام گفت: اى محمّد! اين همان مُواسات (از خود گذشتگى/فداكارى) است .
پيامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «او از من است و من از اويم» .
جبرئيل عليه‏السلام هم گفت : و من از شمايم ، اى محمّد!
امام صادق عليه‏السلام فرمود : «پيامبر صلی الله علیه و آله به جبرئيل عليه‏السلام نظر افكند كه بر تختى طلايى ميان آسمان و زمين نشسته و مى‏گويد : "شمشيرى جز ذو الفقار و جوان‏مردى جز على نيست"» .