حدیث امير مؤمنان

امام باقر عليه‏السلام ـ در توصيف امام على عليه‏السلام ـ : رهبر شما مانند بردگان مى‏نشست ، مانند بردگان غذا مى‏خورد ، نان گندم و گوشت را به مردم ، مى‏خورانْد و خود به خانه برمى‏گشت و نان [جو] و روغن زيتون مى‏خورد . [دو] پيراهن سُنبُلانى مى‏خريد و به غلامش مى‏فرمود تا بهترينِ [آن دو] را انتخاب كند و خود ، ديگرى را مى‏پوشيد و اگر آستينش از انگشتانش بلندتر بود ، آن را قيچى مى‏كرد و اگر از قوزك پايش درازتر بود ، آن را مى‏بُريد و هرگاه دو كار بر او روى مى‏آورد كه در هر دو [موجب ]خشنودى خداوند بود ، سخت‏ترينِ بر جسم خود را برمى‏گزيد .
او پنج سال زمامدار مردم بود و آجرى روى آجر و خشتى روى خشت نگذاشت و زمينى از زمين‏هاى خراج [و اموال عمومى] را به كسى نبخشيد و درم و دينارى به ارث نگذاشت ، جز هفتصد درهم كه از بخشش‏هايش زياده آمده بود و مى‏خواست براى خانواده‏اش مستخدمى خريدارى كند . كسى را توان كارى كه او انجام مى‏داد ، نبود .
على بن حسين عليه‏السلام در نوشته‏هاى على عليه‏السلام مى‏نگريست و بر زمين مى‏كوبيد و مى‏فرمود : «كيست كه بتواند چنين كند؟!» .