حدیث 4. بهترين راهنما
داوود بن الحُصَيْن: فى صِفَةِ النَّبىِّ صلىاللهعليهوآله: كانَ رَجُلاً اَفْضَلَ قَوْمِهِ مُروءَةً وَ اَحْسَنَهُمْ خُلْقا وَ اَكْرَمَهُمْ مُخالَطَةً وَ اَحْسَنَهُمْ جِوارا وَ اَعْظَمُهُمْ حِلْما وَ اَمانَةً وَ اَصْدَقَهُمْ حَديثا وَ اَبْعَدَهُمْ مِنَ الْفُحْشِ وَ الاَْذى وَ ما رُئِىَ مُلاحيا وَ لا مُماريا اَحَدا حَتّى سَمّاهُ قَوْمُهُ الاَْمينَ، لِما جَمَعَ اللّهُ لَهُ مِنَ الاُْمورِ الصّالِحَةِ فيهِ فَلَقَدْ كانَ الْغالِبُ عَلَيْهِ بِمَكَّةَ الاَْمينَ؛ رسول اكرم صلىاللهعليهوآله، از همه قوم خود جوانمردتر، خوشاخلاقتر، خوش برخوردتر، همسايهدارتر، بردبارتر، امانتدارتر، راستگوتر، و از بدزبانى و آزاررسانى به دورتر بودند. هرگز ديده نشد كه با كسى پرخاش و مجادله كنند. خداوند، صفات پسنديده را در آن حضرت جمع كرده بود، تا جايى كه قومش او را امين ناميدند و در مكّه، غالبا با لقب «امين» از ايشان ياد مىشد. منبع: الطبقات الكبرى، ج 1، ص 121.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 4. بهترين راهنما حديث و آيات
|
