حدیث 50. محور بدىها
پيامبر صلىاللهعليهوآله: تَعَلَّمُوا الْعِلْمَ، فَاِنَّ تَعَلُّمَهُ حَسَنَةٌ وَ مُدارَسَتَهُ تَسْبيحٌ وَ الْبَحْثَ عَنْهُ جِهادٌ وَ تَعْليمَهُ مَنْ لايَعْلَمُهُ صَدَقَةٌ وَ بَذْلَهُ لاَِهْلِهِ قُرْبَةٌ؛ لاَِنـَّهُ مَعالِمُ الْحَلالِ وَ الْحَرامِ وَ سالِكٌ بِطالِبِهِ سَبيلَ الْجَنَّةِ وَ هُوَ اَنيسٌ فِى الْوَحْشَةِ وَ صاحِبٌ فِى الْوَحْدَةِ وَ دَليلٌ عَلَى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ وَ سِلاحٌ عَلَى الاَْعْداءِ وَ زَيْنٌ لِلاَْخِلاّءِ. يَرْفَعُ اللّهُ بِهِ اَقْواما يَجْعَلُهُمْ فِى الْخَيْرِ اَئِمَّةً يُقْتَدى بِهِمْ، تُرْمَقُ اَعْمالُهُمْ وَ تُقْتَبَسُ آثارُهُمْ وَ تَرْغَبُ الْمَلائِكَةُ فى خِلَّتِهِمْ يَمْسَحونَهُمْ فى صَلاتِهِمْ بِاَجْنِحَتِهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُ لَهُمْ كُلُّ شَىْءٍ حَتّى حيتانِ الْبُحورِ وَ هَوامِّها وَ سِباعِ الْبَرِّ وَ اَنـْعامِها؛لاَِنَّ الْعِلْمَ حَيْاةُ الْقُلوبِ وَ نورُ الاَْبْصارِ مِنَ الْعَمى وَ قُوَّةُ الاَْبْدانِ مِنَ الضَّعْفِ. يُنْزِلُ اللّهُ حامِلَهُ مَنازِلَ الاَْخْيارِ وَ يَمْنَحُهُ مَجالِسَ الاَْبْرارِ فِى الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ. بِالْعِلْمِ يُطاعُ اللّهُ وَ يُعْبَدُ وَ بِالْعِلْمِ يُعْرَفُ اللّهُ وَ يُوْخَذُ وَ بِالْعِلْمِ توصَلُ الاَْرْحامُ وَ بِهِ يُعْرَفُ الْحَلالُ وَ الْحَرامُ وَ الْعِلْمُ اِمامَ الْعَمَلِ وَ الْعَمَلُ تابِعُهُ يُلْهِمُهُ اللّهُ السُّعَداءَ وَ يَحْرِمُهُ الاَْشْقياءَ؛ علم بياموزيد كه آموختن آن، نيكى است و خواندن و دوره كردن آن، تسبيح و بحث آن، جهاد و آموزشش به كسى كه آن را نمىداند، صدقه و بذل آن به اهلش، مايه نزديكى به خداست؛ چرا كه علم، نشاندهنده حلال و حرام است و جويندهاش را به بهشت راهبرى مىكند و در وحشت، مونس و در تنهايى، همراه و در خوشى و ناخوشى، راهنما و سِلاحى عليه دشمنان و زيورى براى همدلان است. خداوند، كسانى را با آن بالا مىبرد و آنها را پيشوايان نيكى قرار مىدهد كه به ايشان اقتدا مىكنند و به اعمالشان مىنگرند و از آثارشان استفاده مىشود و فرشتگان به دوستى آنها رغبت دارند و با بالهايشان آنها را در نماز لمس مىكنند و هر چيزى، حتّى ماهيان و جانواران درياها و درندگان و چهارپايان خشكى براى آنها آمرزش مىطلبند؛ چرا كه دانش، حيات دلها و روشنايى ديدگان از نابينايى و توانايى پيكرها از ناتوانى است. خدا، حاملان دانش را به جايگاههاى برگزيدگان مىرساند و مجالس نيكان را در دنيا و آخرت ارزانىشان مىگرداند. با علم، خداوند اطاعت و عبادت و شناخته و به خدايى گرفته مىشود. با دانش، صله رحم انجام و حلال و حرام شناخته مىشود. دانش، پيشواى عمل است و عمل، پيرو آن. خدا، آن را به نيكبختان الهام مىكند و تيرهبختان را از آن، محروم مىدارد. منبع: خصال، ص 522، ح 12.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 50. محور بدىها حديث و آيات
|
