حدیث 94. زبان، كليد خوبىها و بدىها
امام على عليهالسلام: اَ يُّهَا النّاسُ! فِى الاِْنْسانِ عَشْرَ خِصالٍ يُظْهِرُها لِسانُهُ: شاهِدٌ يُخْبِرُ عَنِ الضَّميرِ وَ حاكِمٌ يَفْصِلُ بَيْنَ الْخِطابِ وَ ناطِقٌ يُرَدُّ بِهِ الْجَوابُ وَ شافِعٌ يُدْرَكُ بِهِ الْحاجَةُ وَ واصِفٌ يُعْرَفُ بِهِ الاَْشْياءُ وَ اَميرٌ يَاْمُرُ بِالْحَسَنِ وَ واعِظٌ يَنْهى عَنِ الْقَبيحِ وَ مُعِزٌّ تُسَكَّنُ بِهِ الاَْحْزانُ وَ حاضِرٌ تُجْلى بِهِ الضَّغائِنُ وَ مونِقٌ تَلْتَذُّ بِهِ الاَْسْماعُ؛ اى مردم! انسان ده خصلت دارد كه زبان او آنها را آشكار مىسازد: زبان، گواهى است كه از درون خبر مىدهد. داورى است، كه به دعواها خاتمه مىدهد. گويايى است كه بهوسيله آن به پرسشها پاسخ داده مىشود. واسطهاى است كه با آن حاجت برآورده مىشود. وصفكنندهاى است كه با آن اشيا شناخته مىشود. فرماندهى است كه به نيكى فرمان مىدهد. پنددهندهاى است كه از زشتى باز مىدارد. تسليتدهندهاى است كه غمها با آن آرامش مىيابد. حاضرى است كه با آن كينهها برطرف مىشود و دلربايى است كه گوشها با آن از لذّت برخوردار مىشوند. منبع: كافى، ج 8، ص 20، ح 4.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 94. زبان، كليد خوبىها و بدىها حديث و آيات
|
