حدیث 96. چشمبسته قبول نكنيد
پيامبر صلىاللهعليهوآله: يُعَذِّبُ اللّهُ اللِّسانَ بِعَذابٍ لايُعَذِّبُ بِهِ شَيْئا مِنَ الْجَوارِ حِ. فَيَقولُ: اَى رَبِّ! عَذَّبْتَنى بِعَذابٍ لَمْتُعَذِّبْ بِهِ شَيْئا؟! فَيُقالُ لَهُ: خَرَجَتْ مِنْكَ كَلِمَةٌ فَبَلَغَتْ مَشارِقَ الاَْرْضِ وَ مَغارِبَها، فَسُفِكَ بِها الدَّمُ الْحَرامُ وَ انْتُهِبَ بِها الْمالُ الْحَرامُ وَ انْتُهِكَ بِها الْفَرْجُ الْحَرامُ؛ خداوند! زبان را عذابى دهد كه هيچ يك از اعضاى ديگر را چنان عذابى ندهد. زبان گويد: اى پروردگار! مرا عذابى دادى كه هيچ چيز را چنان عذاب ندادى؟! در پاسخش گفته شود: سخنى از تو بيرون آمد و به شرق و غرب زمين رسيد و به واسطه آن خونى بهناحقّ ريخته شد و مالى به غارت رفت و ناموسى هتك شد. منبع: كافى، ج 2 ص 115، ح 16.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 96. چشمبسته قبول نكنيد حديث و آيات
|
