حدیث 102. عدل الهى
امام صادق عليهالسلام: ... وَ لَوْ كانَتِ النِّيّاتُ مِنْ اَهْلِ الْفِسْقِ يُؤْخَذُ بِها اَهْلُها، اِذا لاَُخِذَ كُلُّ مَنْ نَوَى الزِّنا بِالزِّنا، وَ كُلُّ مَنْ نَوَى السَّرِقَةَ بِالسَّرِقَةِ، وَ كُلُّ مَنْ نَوَى الْقَتْلَ بِالْقَتْلِ، وَ لكِنَّ اللّهَ عَدْلٌ حَـكيمٌ، لَيْسَ الْجَوْرُ مِنْ شَاْنِهِ، وَ لكِنَّهُ يُثيبُ عَلى نيّاتِ الْخَيرِ اَهْلَها، وَ اِضْمارهِم عَلَيْها، وَ لايُؤاخِذُ اَهْلَ الْفُسوقِ حَتّى يَفْعَلوا؛ اگر فاسقان به نيّتهايشان بازخواست مىشدند، در اين صورت، هركس نيّت زنا مىكرد، به زنا و هركس نيّت دزدى مىكرد، به دزدى و هر كس نيّت كشتن مىكرد، به كشتن بازخواست مىشد، ولى خداوند، عادل حكيم است و ظلم، از شأن او به دور است، امّا نيكوكاران را بر پايه نيّتهاى خوبشان و بر پايه نيّتهاى خوبى كه پنهان داشتهاند، پاداش مىدهد و بدكاران را تا زمانى كه كار بد انجام ندادهاند، باز خواست نمىكند. منبع: قرب الإسناد، ص 9، ح 28 و ص 48، ح 158.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 102. عدل الهى حديث و آيات
|