حدیث 110. الگوى زنان

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: مَنْ كانَ لَهُ امْرَاَةٌ تُؤْذيهِ لَمْ‏يَقْبَلِ اللّه‏ُ صَلاتَها وَ لا حَسَنةً مِنْ عَمَلِها حَتّى تُعينَهُ وَ تُرضيَهُ وَ اِنْ صامَتِ الدَّهرَ وَ قامَتِ اللَّيْلَ وَ اَعْتَقَتِ الرِّقابَ وَ اَ نْفَقَتِ الاَْمْوالَ فى سَبيلِ اللّه‏ِ وَ كانَتْ اَوَّلَ مَنْ يَرِدُ النّارَ. ثُمَّ قالَ: و عَلَى الرَّجُلِ مِثْلُ ذلِكَ الْوِزْرِ وَ الْعَذابِ اِذا كانَ لَها مُؤْذيا ظالِما؛

هر زنى كه شوهرش را آزار دهد، اگر تمام عمرش را روزه بگيرد و شب‏ها عبادت كند و بنده‏ها آزاد نمايد و مال‏ها در راه خدا انفاق كند، خداوند، هيچ نماز و كار نيكى را از او نمى‏پذيرد، تا آن‏گاه كه به شوهرش كمك كند و او را از خود راضى نمايد وگرنه آن زن، اولين كسى است كه به جهنم مى‏رود. سپس فرمودند: مرد، هم اگر همسر خود را اذيت كند يا به او ظلم نمايد، چنين گناه و عذابى خواهد داشت.

منبع: ثواب الأعمال، ص 335، ح 1.