حدیث 126. دشنام ممنوع، حتى به دشمن
امام على عليهالسلام: وَ قَدْ سَمِعَ قَوْما مِنْ اَصْحابِهِ يَسُبّونَ اَهْلَ الشّامِ اَيّامَ حَرْبِهِمْ بِصِفّينَ: اِنّى اَكْرَهُ لَكُمْ اَنْ تَـكونُوا سَبّابينَ، وَ لـكِنَّـكُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ اَعْمالَهُمْ وَ ذَكَرْتُمْ حالَهُمْ كانَ اَصْوَبَ فِى الْقَوْلِ، وَ اَبْلَغَ فِى الْعُذْرِ، وَ قُلْتُمْ مَكانَ سَبِّكُمْ اِيّاهُمْ: اَللّهُمَّ! احْقِنْ دِماءَنا وَ دِماءَهُمْ، وَ اَصْلِحْ ذاتَ بَيْنِنا وَ بَيْنِهِمْ، وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلالَتِهِمْ حَتّى يَعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ، وَ يَرْعَوِىَ عَنِ الْغَىِّ وَ الْعُدْوانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ؛ امام على عليهالسلام هنگامى كه شنيدند گروهى از اصحابش در جنگ صفّين، شاميان را دشنام مىگويند، فرمودند: به راستى دوست ندارم كه شما دشنامدهنده باشيد؛ ولى اگر [در گفتارتان بر ضدّ آنها] اعمالشان را وصف كنيد و به بيان حال آنها بپردازيد، سخنتان درستتر و عذرتان پذيرفتهتر است. پس به جاى دشنام دادن آنها، بگوييد: بارخدايا! خونهاى ما و خونهاى آنها را از ريخته شدن، نگه دار و ميان ما و ايشان صلح و آشتى برقرار نما و ايشان را از گمراهى نجات ده، تا هر كس حق را نمىشناسد بشناسد و آن كس كه شيفته گمراهى است از آن باز ايستد. منبع: نهج البلاغه، از خطبه 206.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 126. دشنام ممنوع، حتى به دشمن حديث و آيات
|
